اثر فوتوالکتریک

اثر فوتوالکتریک پدیده ای است الکتروکوانتومی که در آن الکترون بعد از جذب انرژی از فوتون، یک پرتوی الکترومغناطیسی مانند پرتوی ایکس یا انوار مرئی، از ماده گسیل می شود.
الکترون
فوتون
انرژی خورشیدی
انرژی حرارتی خورشیدی
توان خورشیدی
صفحه خورشیدی
سلول خورشیدی
سلول فوتوالکتروشیمیایی
سلول خورشیدی رنگ-حساس
اثر فوتوولتاییک
اثر ترموالکتریک
معادله شرودینگر
تونل زنی کوانتومی
این پدیده همچنین به اثر هرتز معروف است و این به خاطر کشفش توسط هاینریش هرتز است (هرچند امروزه این لفظ بلااستفاده می باشد). اثر فوتوالکتریک با فوتونهایی با انرژی پایین در حدود چند الکترون ولت مشاهده می شود. اگر فوتون به اندازهٔ کافی انرژی بالا داشته باشد (در حد چند کیلو الکترون ولت) پدیدهٔ دیگری به نام اثر پراکندگی کامپتون و اگر انرژی آن در حد چند مگا الکترون ولت باشد پدیدهٔ دیگری به نام جفت سازی (Pair production) رخ می دهد. مطالعهٔ پدیدهٔ فوتوالکتریک منجر به گام های مهمی در درک حقیقت کوانتومی نور شد.
این اثر یکی از بخش های مهم فیزیک است که در سال ۱۹۲۱ آلبرت اینشتین به خاطر آن جایزه نوبل فیزیک گرفت.
اثر فوتوالکتریک توسط هاینریش هرتز در سال ۱۸۸۷ در جریان آزمایش هایی کشف شد که هدف عمده آن ها تأیید پیشگویی های نظری ماکسول در مورد وجود امواج الکترومغناطیسی حاصل از جریان های الکتریکی نوسانی بود. اثر فوتوالکتریک پدیده ای است الکتروکوانتومی که در آن الکترون، بعد از جذب انرژی یک پرتوی الکترومغناطیسی مانند پرتوی ایکس یا انوار مرئی، از ماده گسیل می شود. ما در این متن لفظ فوتوالکترون را به این الکترون گسیل شده اطلاق می کنیم.