کلمه جو
صفحه اصلی

بئاتریس پورتیناری

دانشنامه عمومی

بئاتریس "بیچه" دی فولکو پورتیناری (Beatrice "Bice" di Folco Portinari)، (زادهٔ ۱۲۶۶ - درگذشته ۱۲۹۰ میلادی)، زنی از اهالی شهر فلورانس ایتالیا بود که به باور بیشتر پژوهشگران، همان بئاتریسی است که الهام بخش دانته آلیگیری برای نوشتن کتاب زندگانی نو و کمدی الهی بوده و در کمدی الهی به عنوان راهنمای دانته در بهشت و چهار سرود پایانی برزخ حضور دارد. در کتاب برزخ، از آنجایی که ویرژیل (راهنمای دانته در دوزخ و برزخ) پیش از ظهور مسیح درگذشته بود نمی توانست به بهشت وارد شود و بئاتریس، به عنوان تجسم عشق سعادت بخش به راهنمایی دانته در بهشت می پردازد.
فهرست مشاهیری که در اوج شهرت درگذشتند
«بئاتریس» از لحاظ لغوی به معنی «کسی که صاحب سعادت ابدی است» و همچنین حامل سعادت و رستگاری جاودانی است. همچنین به معنی کسی است که مورد لطف و رحمت الهی واقع شده و می تواند به نوبهٔ خویش باعث بروز رحمت و برکت و فیض الهی شود. و دانته از این معنی نیز در کتاب هایش استفاده کرده است.
سیارکی را به افتخار او، بئاتریکس ۸۳ نامگذاری کرده اند.
جووانی بوکاچیو اولین کسی بود که بئاتریس پورتیناری را همان بئاتریسی دانست که دانته بارها از آن صحبت کرده بود. او فرزند بانکدار فلورانسی، فولکو پورتیناری بود و ۵ برادر و ۶ خواهر داشت. بئاتریس در سال ۱۲۸۷ میلادی با سیمون دی باردی که یک جوان بانکدار بود ازدواج کرد و سه سال بعد در سال ۱۲۹۰ در سن ۲۴ سالگی درگذشت.


کلمات دیگر: