مالیات بر سود سرمایه، (به انگلیسی: capital gains tax) که عمدتا به صورت مخفف CGT استفاده میشود گونه ای مالیات بر عواید سرمایه ای است، که با هدف کاهش میزان سود سرمایه گذاری در بازارهای غیرمولد و موازی بخش تولید، اخذ می گردد.
فرد یک خانه دارد که آن را بعنوان مسکن اصلی معرفی می کند. مسکن اصلی، هر 2 سال یکبار باید تایید شود.
نباید همه یا بخشی از مسکن اصلی اجاره داده شده باشد، همچنین هرگونه کسب درآمدی نباید در کار باشد. در غیر اینصورت بخشی از معافیت اعمال نمی شود (نسبت می گیرند.)
مساحت مسکن اصلی از 5 هزار متر مربع کمتر باشد. در غیر اینصورت حداکثر تا 5000 متر از مساحت مسکن، می تواند از معافیت برخوردار شود.
مسکن نباید فقط برای کسب سود خریداری شده باشد، برای اثبات این موضوع، مالک باید در ملک زندگی کند؛ و حداقل یک سال مالک آن باشد.
در صورتی که هر کدام از موارد بالا رعایت نشود، بخشی از معافیت مسکن اعمال نمی شود.
اگر فردی بیش از یک خانه دارد، فقط یک خانه را می تواند بعنوان خانه اصلی معرفی کند و در این مدت نمی تواند از معافیت مسکن برای خانه های دیگر استفاده کند.
اگر فرد ساکن انگلیس نیست تنها در صورتی می تواند خانه ای را بعنوان خانه اصلی خود معرفی کند که حداقل 90 روز در سال را در آن زندگی کند.
درصورتی که اقوام مالک در خانه اصلی او زندگی می کنند، همچنان معافیت مسکن اعمال می شود.
همچنین اگر فردی بیش از یک خانه دارد و در خانه اصلی زندگی نمی کند:
با توجه به اینکه بازار سرمایه به دو بخش مولد و غیرمولد، تقسیم می شود، اغلب دولت ها سیاست هایی اتخاذ می کنند تا سرمایه ها به سمت بخش مولد (بخش تولیدی) هدایت شود. لازمه این امر کاهش سود سرمایه گذاری در بازارهای موازی بخش تولید است. اگر سود حاصل از سرمایه گذاری در بازارهای موازی تولید بیشتر از سود ناشی از سرمایه گذاری در بخش تولید باشد، بدیهی است که سرمایه های سرگردان به این سمت حرکت خواهند کرد.
یکی از راهکارهای کاهش سود بازارهای موازی اخذ مالیات، مخصوصأ مالیات بر سود سرمایه است. با اتخاذ این مالیات درصدی از ما به التفاوت افزایش سود سهام، قیمت مسکن و... توسط دولت در قالب مالیات دریافت می شود. بنابراین با افزایش هزینه سرمایه گذاری در بخش های غیرمولد، جذابیت سرمایه گذاری در این بازارهای موازی کاهش می یابد.
به طور مثال در حوزه املاک و مستغلات به عنوان یکی از سودآورترین بازارهای موازی، این نوع مالیات در شکل «مالیات بر خانه های دوم و بیشتر» جهت کنترل سوداگری و نیز جلوگیری از شکست بازار سال ها است که در بسیاری از کشورها اخذ می شود.
فرد یک خانه دارد که آن را بعنوان مسکن اصلی معرفی می کند. مسکن اصلی، هر 2 سال یکبار باید تایید شود.
نباید همه یا بخشی از مسکن اصلی اجاره داده شده باشد، همچنین هرگونه کسب درآمدی نباید در کار باشد. در غیر اینصورت بخشی از معافیت اعمال نمی شود (نسبت می گیرند.)
مساحت مسکن اصلی از 5 هزار متر مربع کمتر باشد. در غیر اینصورت حداکثر تا 5000 متر از مساحت مسکن، می تواند از معافیت برخوردار شود.
مسکن نباید فقط برای کسب سود خریداری شده باشد، برای اثبات این موضوع، مالک باید در ملک زندگی کند؛ و حداقل یک سال مالک آن باشد.
در صورتی که هر کدام از موارد بالا رعایت نشود، بخشی از معافیت مسکن اعمال نمی شود.
اگر فردی بیش از یک خانه دارد، فقط یک خانه را می تواند بعنوان خانه اصلی معرفی کند و در این مدت نمی تواند از معافیت مسکن برای خانه های دیگر استفاده کند.
اگر فرد ساکن انگلیس نیست تنها در صورتی می تواند خانه ای را بعنوان خانه اصلی خود معرفی کند که حداقل 90 روز در سال را در آن زندگی کند.
درصورتی که اقوام مالک در خانه اصلی او زندگی می کنند، همچنان معافیت مسکن اعمال می شود.
همچنین اگر فردی بیش از یک خانه دارد و در خانه اصلی زندگی نمی کند:
با توجه به اینکه بازار سرمایه به دو بخش مولد و غیرمولد، تقسیم می شود، اغلب دولت ها سیاست هایی اتخاذ می کنند تا سرمایه ها به سمت بخش مولد (بخش تولیدی) هدایت شود. لازمه این امر کاهش سود سرمایه گذاری در بازارهای موازی بخش تولید است. اگر سود حاصل از سرمایه گذاری در بازارهای موازی تولید بیشتر از سود ناشی از سرمایه گذاری در بخش تولید باشد، بدیهی است که سرمایه های سرگردان به این سمت حرکت خواهند کرد.
یکی از راهکارهای کاهش سود بازارهای موازی اخذ مالیات، مخصوصأ مالیات بر سود سرمایه است. با اتخاذ این مالیات درصدی از ما به التفاوت افزایش سود سهام، قیمت مسکن و... توسط دولت در قالب مالیات دریافت می شود. بنابراین با افزایش هزینه سرمایه گذاری در بخش های غیرمولد، جذابیت سرمایه گذاری در این بازارهای موازی کاهش می یابد.
به طور مثال در حوزه املاک و مستغلات به عنوان یکی از سودآورترین بازارهای موازی، این نوع مالیات در شکل «مالیات بر خانه های دوم و بیشتر» جهت کنترل سوداگری و نیز جلوگیری از شکست بازار سال ها است که در بسیاری از کشورها اخذ می شود.