مالیات بر اینترنت در سال ۱۹۹۶، توجه چند ایالت و شهرداری آمریکا را به عنوان یک منبع بالقوه از درآمد مالیاتی جلب کرد.
قانون آزادی مالیاتی اینترنت سال ۱۹۹۸ گسترش مالیات مستقیم بر اینترنت را متوقف کرد، اما هنور قانون مالیات بر اینترنت در ۱۰ ایالت کشور اجرا می شد. تنها در ایالات متحده، حوزه های قضایی مالیات تعداد ۳۰٬۰۰۰ شکایت بر موضوع مالیات بر اینترنت را ثبت کردند. اگرچه این قانون، مالیات بر فروش خریدهای آنلاین را تحت تأثیر قرار نداد. وضع مالیات همچنان با نرخ های متفاوتی بسته به صلاحیت دادگاه ادامه داشت، به همان صورتی که سفارش ها تلفن و پست مشمول مالیات می شود.
مالیات دسترسی به اینترنت به طور معمول به شکل مالیات بر رساننده خدمات اینترنتی (ISP) بر هزینه های دسترسی وضع می شود. ISPها این مالیات ها را بر کاربران وضع می کنند. در حال حاضر، این هزینه ها به طور معمول در سطح ایالتی تحمیل می شوند. هیچ مالیات ملی بر هزینه کاربران ISP وضع نمی شود. هیچ شرح یکسانی از مالیات بر دسترسی به اینترنت در دسترس نیست؛ در بعضی ایالت ها آن را در دسته مالیات بر فروش قرار می دهند، و در برخی از سایر ایالت ها در دسته مالیات بر ارتباطات از راه دور قرار می گیرد؛ و آن ها به عنوان هزینه های خدمات در نظر گرفته می شوند، که معمولاً معاف از مالیات است، و هنوز هم در سایر ایالت ها به این شکل است. ده ایالت (که بنیان گذاران مالیات بر اینترنت هستند، قانون آزادی مالیات بر اینترنت را اجرا نکردند و به عنوان بخشی از یک توافق سیاسی به همان صورت عمل می کنند) مجاز شدند به طرقی مالیات بر هزینه های ISP را فراهم کنند. ده ایالات شامل هاوایی، نیوهمپشایر، نیومکزیکو، داکوتای شمالی، اوهایو، داکوتای جنوبی، تنسی، تگزاس، واشنگتن و ویسکانسین هستند. بر اساس تبصرهٔ موجود در قانون آزادی مالیاتی اینترنت، تگزاس در حال حاضر بر هزینه های دسترسی به اینترنت که ماهانه بیش از ۲۵٫۰۰ $ باشد مالیات وضع می کند. تگزاس مالیات بر هزینه های دسترسی به اینترنت را قبل از تصویب ITFA تحت عنوان " خدمات مشمول مالیات " با کد
۱۵۱٫۰۱۰۱(a) جمع آوری می کرد. تگزاس کد مالیاتی خود را با تعریف "خدمات دسترسی به اینترنت" تحت شمول "خدمات مشمول مالیات" اصلاح کرد و اولین ۲۵٫۰۰ $ هزینه ماهانه را معاف از مالیات کرد، کد فعلی تگزاس با کد مالیاتی
۱۵۱٫۳۲۵ و ۱۵۱٫۰۱۰۱(a) قابل مشاهده است.
مالیات بر ایمیل نوعی خاص از bit-tax است (نوعی از مالیات که بر حجم اطلاعات دیجیتالی ارسالی که به صورت الکترونیکی ارسال می شود، در هر واحد از زمان وضع می شود)، که مالیات بر حجم ایمیل ارسالی یا دریافتی، که با تعداد پیام ها یا اندازه داده ای پیام ها کمٌی می شود، وضع می شود. این نوع از مالیات در گزارش سال ۱۹۹۹ توسط برنامه توسعه سازمان ملل متحد عنوان «جهانی شدن با چهره انسانی» ذکر شد، به عنوان نوعی از bit-tax، که اگر در سطح جهانی اجرا شود، آن را در حدود ۷۰ میلیارد دلار (US) بالا می برد. مالیات بر ایمیل موضوع بسیاری از حقه های اینترنتی و سیاسی بوده است. اعمال مالیات ها بر ایمیل توسط دولت ایالات متحده آمریکا یا هر یک از تقسیمات سیاسی آن به وسیله قانون آزادی مالیات بر اینترنت ممنوع است.
قانون آزادی مالیاتی اینترنت سال ۱۹۹۸ گسترش مالیات مستقیم بر اینترنت را متوقف کرد، اما هنور قانون مالیات بر اینترنت در ۱۰ ایالت کشور اجرا می شد. تنها در ایالات متحده، حوزه های قضایی مالیات تعداد ۳۰٬۰۰۰ شکایت بر موضوع مالیات بر اینترنت را ثبت کردند. اگرچه این قانون، مالیات بر فروش خریدهای آنلاین را تحت تأثیر قرار نداد. وضع مالیات همچنان با نرخ های متفاوتی بسته به صلاحیت دادگاه ادامه داشت، به همان صورتی که سفارش ها تلفن و پست مشمول مالیات می شود.
مالیات دسترسی به اینترنت به طور معمول به شکل مالیات بر رساننده خدمات اینترنتی (ISP) بر هزینه های دسترسی وضع می شود. ISPها این مالیات ها را بر کاربران وضع می کنند. در حال حاضر، این هزینه ها به طور معمول در سطح ایالتی تحمیل می شوند. هیچ مالیات ملی بر هزینه کاربران ISP وضع نمی شود. هیچ شرح یکسانی از مالیات بر دسترسی به اینترنت در دسترس نیست؛ در بعضی ایالت ها آن را در دسته مالیات بر فروش قرار می دهند، و در برخی از سایر ایالت ها در دسته مالیات بر ارتباطات از راه دور قرار می گیرد؛ و آن ها به عنوان هزینه های خدمات در نظر گرفته می شوند، که معمولاً معاف از مالیات است، و هنوز هم در سایر ایالت ها به این شکل است. ده ایالت (که بنیان گذاران مالیات بر اینترنت هستند، قانون آزادی مالیات بر اینترنت را اجرا نکردند و به عنوان بخشی از یک توافق سیاسی به همان صورت عمل می کنند) مجاز شدند به طرقی مالیات بر هزینه های ISP را فراهم کنند. ده ایالات شامل هاوایی، نیوهمپشایر، نیومکزیکو، داکوتای شمالی، اوهایو، داکوتای جنوبی، تنسی، تگزاس، واشنگتن و ویسکانسین هستند. بر اساس تبصرهٔ موجود در قانون آزادی مالیاتی اینترنت، تگزاس در حال حاضر بر هزینه های دسترسی به اینترنت که ماهانه بیش از ۲۵٫۰۰ $ باشد مالیات وضع می کند. تگزاس مالیات بر هزینه های دسترسی به اینترنت را قبل از تصویب ITFA تحت عنوان " خدمات مشمول مالیات " با کد
۱۵۱٫۰۱۰۱(a) جمع آوری می کرد. تگزاس کد مالیاتی خود را با تعریف "خدمات دسترسی به اینترنت" تحت شمول "خدمات مشمول مالیات" اصلاح کرد و اولین ۲۵٫۰۰ $ هزینه ماهانه را معاف از مالیات کرد، کد فعلی تگزاس با کد مالیاتی
۱۵۱٫۳۲۵ و ۱۵۱٫۰۱۰۱(a) قابل مشاهده است.
مالیات بر ایمیل نوعی خاص از bit-tax است (نوعی از مالیات که بر حجم اطلاعات دیجیتالی ارسالی که به صورت الکترونیکی ارسال می شود، در هر واحد از زمان وضع می شود)، که مالیات بر حجم ایمیل ارسالی یا دریافتی، که با تعداد پیام ها یا اندازه داده ای پیام ها کمٌی می شود، وضع می شود. این نوع از مالیات در گزارش سال ۱۹۹۹ توسط برنامه توسعه سازمان ملل متحد عنوان «جهانی شدن با چهره انسانی» ذکر شد، به عنوان نوعی از bit-tax، که اگر در سطح جهانی اجرا شود، آن را در حدود ۷۰ میلیارد دلار (US) بالا می برد. مالیات بر ایمیل موضوع بسیاری از حقه های اینترنتی و سیاسی بوده است. اعمال مالیات ها بر ایمیل توسط دولت ایالات متحده آمریکا یا هر یک از تقسیمات سیاسی آن به وسیله قانون آزادی مالیات بر اینترنت ممنوع است.
wiki: مالیات بر اینترنت