لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">اخون. [ اُ ] ( اِ ) اخون اخون کردن ؛ تَنحنُح. ( مقدمةالأدب زمخشری ). <hr>اخون. [ اَ وَ ] ( ع ن تف ) نعت تفضیلی از خیانت. خائن تر: اخون من الذئب. و رجوع به مجمعالامثال میدانی شود. <hr>اخون. [ اَ ] ( ع اِ ) ج ِ اَخ و اَخ و اَخو و اخاً و اخواً. برادران.</div>

اخون. [ اُ ] ( اِ ) اخون اخون کردن ؛ تَنحنُح. ( مقدمةالأدب زمخشری ). اخون. [ اَ وَ ] ( ع ن تف ) نعت تفضیلی از خیانت. خائن تر: اخون من الذئب. و رجوع به مجمعالامثال میدانی شود. اخون. [ اَ ] ( ع اِ ) ج ِ اَخ و اَخ و اَخو و اخاً و اخواً. برادران.

و اخن. میخ چوبی در گویش کازرونی ( ع. ش )

و اخن. میخ چوبی در گویش کازرونی ( ع. ش )

پیشنهاد کاربران

اخون . [ اَ ] (ع اِ) ج ِ اَخ و اَخ ّ و اَخو و اخاً و اخواً. برادران .

اخون . [ اَ ] (ع اِ) ج ِ اَخ و اَخ ّ و اَخو و اخاً و اخواً. برادران .

اخون . [ اَ وَ ] (ع ن تف ) نعت تفضیلی از خیانت . خائن تر: اخون من الذئب . و رجوع به مجمعالامثال میدانی شود.

اخون . [ اَ وَ ] (ع ن تف ) نعت تفضیلی از خیانت . خائن تر: اخون من الذئب . و رجوع به مجمعالامثال میدانی شود.