( اسم ) ۱ - احاطه کننده فرا گیرنده . ۲ - پناه جوینده .
پناهگاه
پناهگاه
مکتنف
فرهنگ فارسی
فرهنگ معین
(مُ تَ نِ ) [ ع . ] (اِفا. ) ۱ - احاطه کننده ، فراگیرنده . ۲ - پناه جوینده .
لغت نامه دهخدا
مکتنف . [ م ُ ت َ ن َ ] (ع اِ) پناهگاه :
چونکه کردی دم او را آن طرف
گر رود واپس رود تا مکتنف .
چونکه کردی دم او را آن طرف
گر رود واپس رود تا مکتنف .
مولوی (مثنوی چ رمضانی ص 369).
مکتنف. [ م ُ ت َ ن ِ ] ( ع ص ) پناه جوینده و یک سوشونده. ( غیاث ) ( آنندراج ). || کسی و یا چیزی که احاطه می کند و محصور می سازد. ( ناظم الاطباء ) :
حرص و کین هست از طباع مختلف
مر مرا بر چار ضد شد مکتنف.
( منسوب به مولوی ، مثنوی چ رمضانی ص 121 ).
و رجوع به اکتناف شود. || مددگار. ( ناظم الاطباء ).
مکتنف. [ م ُ ت َ ن َ ] ( ع اِ ) پناهگاه :
چونکه کردی دم او را آن طرف
گر رود واپس رود تا مکتنف.
حرص و کین هست از طباع مختلف
مر مرا بر چار ضد شد مکتنف.
( منسوب به مولوی ، مثنوی چ رمضانی ص 121 ).
و رجوع به اکتناف شود. || مددگار. ( ناظم الاطباء ).
مکتنف. [ م ُ ت َ ن َ ] ( ع اِ ) پناهگاه :
چونکه کردی دم او را آن طرف
گر رود واپس رود تا مکتنف.
مولوی ( مثنوی چ رمضانی ص 369 ).
مکتنف . [ م ُ ت َ ن ِ ] (ع ص ) پناه جوینده و یک سوشونده . (غیاث ) (آنندراج ). || کسی و یا چیزی که احاطه می کند و محصور می سازد. (ناظم الاطباء) :
حرص و کین هست از طباع مختلف
مر مرا بر چار ضد شد مکتنف .
(منسوب به مولوی ، مثنوی چ رمضانی ص 121).
و رجوع به اکتناف شود. || مددگار. (ناظم الاطباء).
فرهنگ عمید
احاطه کننده، فراگیرنده.
کلمات دیگر: