ایچ

هیچ: ناچیز، معدوم، به معنی بیهوده واندک هم گویند
هیچ

(ق . ) هیچ .

ایچ. ( ق ) هیچ. ( آنندراج ) ( انجمن آرا ) ( برهان ) ( غیاث اللغات ) :
بانگ زله کرد خواهد کر گوش
و ایچ ناساید مگر ما از خروش.یکی بهره را بر سه بهره است بخش
تو هم بر سه بهر ایچ برتر مشخش. که بی داور این داوری نگسلد
و بر بی گناه ایچ بد نپشلد.بجای خشتچه گرشست نافه بردوزی
هم ایچ کم نشود بوی گنده از بغلت.من ز خداوند تو نندیشم ایچ
علم ترا بیش نگیرم بهار .میاز ایچ با آز و با کینه دست
بمنزل مکن جایگاه نشست.ز رستم بترسید افراسیاب
نکرد ایچ بر جنگ جستن شتاب.نشانه نهادند بر اسپریس
سیاوش نکرد ایچ با کس مکیس.ندانست ایچ دشمن راز ایشان
مگر در مرو زرین کیس خاقان.بزابل نبد ایچ زورآزمای
که آن چرخ کردی به زه سرگرای.دروغ ایچ مسگال ازایرا دروغ
سوی عاقلان مر زبان رازناست.قول چون یار عمل گشت مباش ایچ برنج
مرد چون گشت شناور نشکوهد ز عباب.علم با تو نگوید ایچ سخن
زانکه داند تویی نه مرد و نه زن.نه از لب تو شده است ایچ عاشقی مأیوس
نه از مؤید دین هیچ سائلی محروم.مشرکان را در دو چشم اهل بدر
کم نموده تا ندارند ایچ قدر.غیر این پیر ایچ خواهنده از او
نیم حبه زر ندید و یک تسو.ز فرقت تو نمی دانم ایچ لذت عمر
بچشمهای کش دلربای میداند.رجوع به ایج و هیچ شود.

= هیچ