ایفت

( آیفت ) ( اسم ) حاجت نیاز.

( آیفت ) (یَ ) ( اِ. ) حاجت ، نیاز.

( آیفت ) آیفت. [ ی َ ] ( اِ ) حاجت که خواهند :
ناسزا را مکن آیفت که آبت بشود
بسزاوار کن آیفت که ارجت دارد.ز یزدان خواستن آنجمله آیفت
که تا نرسد مر او را هیچ آکفت.ز حق آیفت میخواهد بزاری
کند شکر ره پرهیزکاری.- آیفت کردن ، آیفت بردن ، آیفت خواستن ؛ تمنی کردن. خواهش و درخواست کردن چیزی را. حاجت خواستن. عرض حاجت. درخواستن. سؤال چیزی.

( آیفت ) ۱. حاجت، نیاز، خواهش، درخواست: ناسزا را مکن آیفت که آبت بشود / به سزاوار کن آیفت که ارجت دارد (دقیقی: ۹۷ ).
۲. بهره، سود.

آیفت
حاجت, خواهش