انگدان

( اسم ) گیاهی از تیره. چتریان که علفی است و پایا میباشد . این گیاه در اکثر صحاری ایران فراوانست . ارتفاعش ۲ تا ۲/۵ متر و ریشهاش راست و ستبر است ابر کبیر حلتیت انجدان انگوزاکما انگیان .

انگدان. [ اَ گ ُ ] ( اِ ) گیاهی از تیره چتریان که علفی است وپایا میباشد. این گیاه در اکثر صحاری ایران فراوان است. ارتفاعش 2 تا 2/5 متر و ریشه اش راست و ستبر است. ابر کبیر. حلتیت. انجدان. ( فرهنگ فارسی معین ). انگذان. معرب آن انجدان است. ( برهان قاطع ) :
تا به مذاق انس و جان ندْهد و ناورد جهان
نکهت گل ز انگدان لذت می ز آمله.- بیخ انگدان ؛ اباض. ( یادداشت مؤلف ).
|| نسناس را گویند یعنی دیومردم ، و آن جانوری باشد وحشی شبیه به آدمی. ( برهان قاطع ) ( از انجمن آرا ) ( از آنندراج ). || در مؤیدالفضلاء به معنی بسباس آمده است که بهندی جاوتری می گویند.( برهان قاطع ). و رجوع به انجدان و آنندراج شود.

= انجدان