دارکوب

Tapping sound of a woodpecker راهنما·اطلاعات
دارکوب اوکیناوا Sapheopipo noguchii
دارکوب بال سفید Dendrocopos leucopterus
دارکوب بلوچی (دارکوب سند) Dendrocopos assimilis
دارکوب بلوطی Celeus elegans
دارکوب تاج طلایی (دارکوب کاکل زرد) Dendropicos xantholophus
دارکوب پیاوی Celeus obrieni
دارکوب جیلا Melanerpes uropygialis
دارکوب خالدار بزرگ (دارکوب بزرگ) Dendrocopos major
دارکوب دم طلایی Campethera abingoni
دارکوب راه راه (دارکوب قهوه ای) Jynx torquilla
دارکوب زیتونی Mesopicos griseocephalus
دارکوب ژاپنی (دارکوب سبز ژاپنی) Picus awokera
دارکوب سبز Picus viridis
دارکوب سبز راه راه (دارکوب سبز شکم پولکی) Picus squamatus
دارکوب سبز کوچک (دارکوب پشت طلایی) ampethera maculosa
دارکوب سبز کوبایی Xiphidiopicus percussus
دارکوب سر سرخ Dendrocopos medius
دارکوب سفید Melanerpes candidus
دارکوب سوری (دارکوب باغی) Dendrocopos syriacus
دارکوب سیاه Dryocopus martius
دارکوب کاکل دار Dryocopus pileatus
دارکوب کله سرخ Celeus spectabilis
دارکوب کوچک Dendrocopos minor
دارکوب ماژلان Campephilus magellanicus
دارکوبان راه راه – wrynecksNesoctitinae – Antillean piculetدارکوبیان – woodpeckers, sapsuckersدارشکنک – typical piculets
ظاهراً این گروه از پرندگان با توکانها تفاوت دارند اما جزو خانواده های نزدیک به هم هستند هر دوی این پرندگان دارای پاهایی هستند که ۲ چنگال به سمت جلو و ۲ چنگال به سمت عقب دارند وقتی پرواز می کنند بال هایشان را به سرعت به هم می زنند و در نتیجه در هنگام حرکت در هوا بالا و پایین می شوند.
در حدود بیش از ۲۰۰ گونه دارکوب در جهان وجود دارد. دارکوب ها تقریباً در هر جا که درخت باشد دیده می شوند.

دارکوب (woodpecker)
خطا در ایجاد بندانگشتی: پرونده وجود ندارد
پرنده ای از خانوادۀ دارکوب، راستۀ دارکوب شکلان. دارکوب ها برای بالا رفتن از پوست درختان سازش یافته اند و حشرات را از شکاف درختان بیرون می آورند و می خورند. پاهای این جانور بسیار کوتاه، و معمولاً قوی است. ناخن ها پهن اند و قلاب دارند و انگشتان به صورت جفتی قرار گرفته اند: دو انگشت در جلو، و دو انگشت در عقب. پرهای دم به یک نقطه ختم شده اند و به طرزی نامعمول سخت اند. دارکوب ها دارای زبانی طویل و قابل اتساع اند که عضلات آن پرنده را قادر می سازد زبان را به جلو پرتاب، و سریعاً آن را جمع کند. حدود ۲۰۰ گونه دارکوب در جهان شناسایی شده است. دارکوب سبز اروپایی Picus viridis سبز رنگ است. تاج این جانور قرمز، و دمگاهش زرد است. طول این دارکوب به اندازه جی جاق است. دارکوب های خال دار بزرگ و کوچک Dendrocopos major و Dendrocopos minor گونه هایی بریتانیایی اند و پرهایی سیاه، قرمز و سفید دارند. دارکوب راه راه Jynx torquilla نمونه ای نسبتاً غیرمعمول است. بزرگ ترین گونۀ دارکوب ها، دارکوب امپریال مکزیک Campephilus imperialis است. این گونه بسیار نادر است و ممکن است تاکنون منقرض شده باشد. در ایران، مجموعاً دَه گونه دارکوب یافت می شود. دارکوب راه راه، دارکوب سبز اروپایی، دارکوب خال دار بزرگ، و دارکوب کوچک از آن جمله اند. منقار دارکوب به علت حفاری تنۀ درختان فرسایش می یابد، اما تجدید می شود. دارکوب با زبان دراز، و چسبناک خود که در انتها مخروطی می شود، کرم و حشرات را از لابه لای تنۀ درختان خارج و بدین ترتیب به تداوم زندگی درخت کمک می کند.