زیارت کردن

زیارة

دریافتن مقام متبرک یا شخص متبرک اعتمار .

زیارت کردن. [ رَ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) دریافتن مقام متبرک یا شخص متبرک. ( آنندراج ). اعتمار. زور. زیارة. ( ترجمان القرآن ) ( منتهی الارب ) : اندر بشاورد به ناحیت پارس دو آتشکده است که آنرا زیارت کنند. ( حدود العالم ).
درراه خدا دو کعبه آمد منزل
یک کعبه صورت است و یک کعبه دل
تا بتوانی زیارت دلها کن
کافزون ز هزار کعبه آمد یک دل.گویی به فلان جای یکی سنگ شریف است
هر کس که زیارت کندش هست موقر .هر روز بامداد بر این کوهسار تند
ابری بسان طور، زیارت کند مرا.ثواب روزه و حج قبول ، آن کس برد
که خاک میکده عشق را زیارت کرد.می گویند حالا قبر وی حاضر است و مردم زیارت آن می کنند. ( نفحات الانس جامی ، یادداشت بخط مرحوم دهخدا ).