کلمه جو
صفحه اصلی

دمحله

لغت نامه دهخدا

( دمحلة ) دمحلة. [ دُ م َ ح ِ ل َ ] ( ع ص ، اِ ) زن فربه یازن نیکوخلقت متناسب اعضا. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).

دمحلة. [ دَ ح َ ل َ ] ( ع مص ) غلطانیدن چیزی را. ( منتهی الارب ) ( از آنندراج ) ( از اقرب الموارد ).

دمحلة. [ دَ ح َ ل َ ] (ع مص ) غلطانیدن چیزی را. (منتهی الارب ) (از آنندراج ) (از اقرب الموارد).


دمحلة. [ دُ م َ ح ِ ل َ ] (ع ص ، اِ) زن فربه یازن نیکوخلقت متناسب اعضا. (منتهی الارب ) (آنندراج ).



کلمات دیگر: