تصیی ٔ. [ ت َص ْ ] ( ع مص ) اندک تر کردن سر را یا نیکو نشستن آن را. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( از متن اللغة ). || سرخ شدن گرفتن غوره خرما. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( از متن اللغة ).
تصیی
لغت نامه دهخدا
تصئی. [ ت َ ص َءْ ئی ] ( ع مص ) بانگ و آواز کردن جوجه. ( از اقرب الموارد ). و رجوع به تصائی شود.
کلمات دیگر: