خمور

فرهنگ فارسی

( اسم ) جمع خمر میها باده ها.
جمع خمر

لغت نامه دهخدا

خمور. [ خ َ ] (ع اِ) خمیرمایه . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ).

خمور. [ خ َ ] ( ع اِ ) خمیرمایه. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ).

خمور. [ خ ُ ] ( ع اِ ) ج ِ خمر. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ). منه : خمور الاَنْدَرینا : همواره بفجور و شرب خمور و تضییع مال و بودن در مصرف هر منکر و محظور روزگار می گذرانی. ( ترجمه تاریخ یمینی ).

خمور. [ خ ُ ] (ع اِ) ج ِ خمر. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ). منه : خمور الاَنْدَرینا : همواره بفجور و شرب خمور و تضییع مال و بودن در مصرف هر منکر و محظور روزگار می گذرانی . (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ).

کلمات دیگر: