کشاورزی کننده . زراعت کننده
کشاورز کن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
کشاورزکن. [ ک َ / ک ِ وَ ک ُ ] ( نف مرکب ) کشاورزی کننده. زراعت کننده. کشاورز. کشتمند. حاقل. زارع. مُزارِع. حارث. ( یادداشت مؤلف ) : و این خلخیان بعضی صیادانند وبعضی کشاورزکنند و بعضی شبانانند. ( حدود العالم ).
کلمات دیگر: