کسرات

فرهنگ فارسی

رجل ذو کسرات و هدرات مردی که در هر چیزی مغبون شود. یا جمع کسره

لغت نامه دهخدا

کسرات . [ ک ِ / ک ِ س َ ] (ع اِ) ج ِ کِسرَة. (اقرب الموارد). رجوع به کِسرَة شود.

کسرات. [ ک ِ / ک ِ س َ ] ( ع اِ ) ج ِ کِسرَة. ( اقرب الموارد ). رجوع به کِسرَة شود.

کسرات. [ ک َ س َ ] ( ع اِ ) رجل ذوکسرات و هدرات ؛ مردی که در هر چیزی مغبون شود. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ) ( آنندراج ). || ج ِ کسرة. ( از اقرب الموارد ). رجوع به کَسرَة شود.

کسرات . [ ک َ س َ ] (ع اِ) رجل ذوکسرات و هدرات ؛ مردی که در هر چیزی مغبون شود. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (آنندراج ). || ج ِ کسرة. (از اقرب الموارد). رجوع به کَسرَة شود.

کلمات دیگر: