فیروز رایی

تسلط . چیرگی . دیگران را به اطاعت داشتن .

فیروزرایی. ( حامص مرکب ) تسلط. چیرگی. دیگران را به اطاعت داشتن :
به فیروزرایی شه نیکبخت
به تخت رونده برآمد ز تخت.رجوع به فیروزرای شود.