جدیانی. [ ج َدَ ] ( ص نسبی ) اسم منسوب به جَدَیا که نام قریه ای است از قرای دمشق. ( از معجم البلدان ) ( لباب الانساب ).
جدیانی. [ ج َ دَ ] ( اِخ ) عمربن صالح بن عثمان بن عامری جدیانی ، مکنی به ابوحفص. از روات است. وی از ابی یعلی حمزةبن خراش هاشمی روایت کند و عبدالوهاب بن الحسن کلابی در قریه جدیا و ابوالحسین الرازی از وی استماع حدیث کرد. گویند وی بسال 332 هَ. ق. درگذشت. ( از معجم البلدان ) ( لباب الانساب ).
جدیانی. [ ج َ دَ ] ( اِخ ) لقب جماعت عصریون که از حافظ ابوالقاسم علی بن حسن بن هبةاﷲبن عساکر، استماع حدیث کردند و از جمله عصریون ، حمید و سلطان فرزندان حسان بن سبیع و طالب بن ابی محمدبن ابی شجاع و فرزند وی ابومحمد حسان و جز آنان میباشند. ( از معجم البلدان ).
جدیانی. [ ج َ دَ ] ( اِخ ) عمربن صالح بن عثمان بن عامری جدیانی ، مکنی به ابوحفص. از روات است. وی از ابی یعلی حمزةبن خراش هاشمی روایت کند و عبدالوهاب بن الحسن کلابی در قریه جدیا و ابوالحسین الرازی از وی استماع حدیث کرد. گویند وی بسال 332 هَ. ق. درگذشت. ( از معجم البلدان ) ( لباب الانساب ).
جدیانی. [ ج َ دَ ] ( اِخ ) لقب جماعت عصریون که از حافظ ابوالقاسم علی بن حسن بن هبةاﷲبن عساکر، استماع حدیث کردند و از جمله عصریون ، حمید و سلطان فرزندان حسان بن سبیع و طالب بن ابی محمدبن ابی شجاع و فرزند وی ابومحمد حسان و جز آنان میباشند. ( از معجم البلدان ).