کلمه جو
صفحه اصلی

فیاح

لغت نامه دهخدا

فیاح . [ ف َی ْ یا ] (ع ص ) بحر فیاح ؛ دریای فراخ . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || رجل فیاح ؛ مرد فیاض به عطا. (اقرب الموارد).

فیاح. [ ف َی ْ یا ] ( ع ص ) بحر فیاح ؛ دریای فراخ. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). || رجل فیاح ؛ مرد فیاض به عطا. ( اقرب الموارد ).
فیاح. ( ع اِمص ) غارت. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).

فیاح . (ع اِمص ) غارت . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).

کلمات دیگر: