کلمه جو
صفحه اصلی

قلعچه

لغت نامه دهخدا

قلعچه. [ ق َ چ ِ ] ( اِخ ) دهی از دهستان تکاب بخش نوخندان شهرستان دره گز واقع در12 هزارگزی جنوب خاوری نوخندان. موقع جغرافیایی آن جلگه و گرمسیری است. سکنه آن 92 تن است. آب آن از چشمه و محصول آن غلات و شغل اهالی زراعت و مالداری است. راه مالرو دارد. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9 ).

دانشنامه عمومی

(قَلعَچَّه) در لغت به معنی قلعه کوچک است و در اصطلاح به معنی خانه مجلل و بزرگ. در کنایه به کسی که خانه‌ای بزرگتر از شأن اجتماعی خود درست کند یا بخرد گفته می‌شود:قلعچه داره یا خریده.



کلمات دیگر: