فیاش. ( ع مص ) بر همدیگر فخرنمودن. ( منتهی الارب ). مفاخرة. ( از اقرب الموارد ).
فیاش. [ ف َی ْ یا ] ( ع ص ) مرد متکبر لافی. || مهتر بسیار فضل و فزونی. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).
فیاش. [ ف َی ْ یا ] ( ع ص ) مرد متکبر لافی. || مهتر بسیار فضل و فزونی. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).