خدان. [ خ َ دْ دا ] ( ع اِ ) ج ِ خد. ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( از متن اللغة ) ( از ناظم الاطباء ). رجوع به خد در این لغت نامه شود.
خدان. [ خ ِ ] ( ع مص ) مصدر دیگر مخادنة است و مخادنة؛ مصاحبت و مصادقت است. رجوع به مخادنة در این لغت نامه شود.
خدان. [ خ َ د دا ] ( اِخ ) ابن عامر. وی مردی عرب و از قبیله اسدبن خزیمه بوده است. ( از منتهی الارب ).
خدان. [ خ ِ ] ( ع مص ) مصدر دیگر مخادنة است و مخادنة؛ مصاحبت و مصادقت است. رجوع به مخادنة در این لغت نامه شود.
خدان. [ خ َ د دا ] ( اِخ ) ابن عامر. وی مردی عرب و از قبیله اسدبن خزیمه بوده است. ( از منتهی الارب ).