( خداریة ) خداریة. [ خ ُ ری ی َ ] ( ع ص نسبی ) سوداء. ( از متن اللغة ) ( از معجم الوسیط ). یقال : عقاب خداریة؛ناقة خداریة. ( از معجم الوسیط ) ( از مهذب الاسماء ).
خداریه
لغت نامه دهخدا
خداریة. [ خ ُ ری ی َ ] (ع ص نسبی ) سوداء. (از متن اللغة) (از معجم الوسیط). یقال : عقاب خداریة؛ناقة خداریة. (از معجم الوسیط) (از مهذب الاسماء).
کلمات دیگر: