نام ناحیه قدیم واقع در شمال شرقی روسیه
پرمیا
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
پرمیا. [ پ ِ ] ( اِخ ) پیارمی . نام ناحیه قدیم واقع در شمال شرقی روسیه اروپا که از سواحل کاما تا سواحل دوینای شمال کشیده شده به فنلاند منتهی شود و آن شامل نواحی کنونی پرم ، و ولگد و ارخانگلس بوده است. در کاوش خرابه های واقع در این ناحیه ظروف و اشیاء زرینه و سیمینه از ایرانیان و هندیان یافت شده است و این معنی حاکی از قدمت تمدن آنجاست. اُتر نروژی در مائه یازدهم میلادی بنواحی دوینای شمال دست یافت و سیصد سال پس از آن جمهوری نوگرد از طرف شرق و غرب اتساع یافت این کشور که اهالی آن در اواخر مائه چهارم دین مسیح گرفته بودند، در فتنه مغول ویران شد.
کلمات دیگر: