کلمه جو
صفحه اصلی

ردغ

لغت نامه دهخدا

ردغ. [ رَ ] ( ع اِ ) رَدَغ. ج ِ رَدْغة و رَدَغة. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). ج ِ ردغة، آب و گِل تنک و گِلزار سخت.( آنندراج ). رجوع به رَدَغ و رَدْغة و رَدَغة شود.

ردغ. [ رَ دَ ] ( ع اِ ) رَدْغ. ج ِ رَدْغة و رَدَغة. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). رجوع به رَدْغ و ردغة شود.

ردغ. [ رَ دِ ] ( ع ص ) مکان ردغ ؛ جای گِلناک. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ).

ردغ . [ رَ ] (ع اِ) رَدَغ . ج ِ رَدْغة و رَدَغة. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). ج ِ ردغة، آب و گِل تنک و گِلزار سخت .(آنندراج ). رجوع به رَدَغ و رَدْغة و رَدَغة شود.


ردغ . [ رَ دَ ] (ع اِ) رَدْغ . ج ِ رَدْغة و رَدَغة. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). رجوع به رَدْغ و ردغة شود.


ردغ . [ رَ دِ ] (ع ص ) مکان ردغ ؛ جای گِلناک . (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد).



کلمات دیگر: