آنکه طالع نکو دارد آنکه فال نکو دارد .
خجسته فال
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
خجسته فال. [ خ ُ ج َ ت َ / ت ِ ] ( ص مرکب ) آنکه طالع نکو دارد. آنکه فال نکو دارد. آنکه فالش خجسته است. آنکه طالعش مبارک است :
گفت ای مرغ اگر خبرت خیر است خجسته فال باد. ( قصص الانبیاء ص 32 ).
چون سال نو ز صدر جهان شد خجسته فال
فال جهان خجسته شوداز جمال صدر.
خجسته فال تر است از همای و از شهباز.
یعنی ببهشت می حلال است.
گفت ای مرغ اگر خبرت خیر است خجسته فال باد. ( قصص الانبیاء ص 32 ).
چون سال نو ز صدر جهان شد خجسته فال
فال جهان خجسته شوداز جمال صدر.
سوزنی.
نظام دین شه میرانیان که بر شاهان خجسته فال تر است از همای و از شهباز.
سوزنی.
در بزم تو می خجسته فال است یعنی ببهشت می حلال است.
نظامی.
کلمات دیگر: