کلاه خجسته تاج مبارک
خجسته کلاه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
خجسته کلاه. [ خ ُ ج َ ت َ / ت ِ ک ُ ] ( اِ مرکب ) کلاه خجسته. تاج مبارک. تاج خجسته. تاج با میمنت :
بیامد خروشان بقلب سپاه
بسر برنهاد آن خجسته کلاه.
مر او را سپرد آن خجسته کلاه.
بیامد خروشان بقلب سپاه
بسر برنهاد آن خجسته کلاه.
فردوسی.
چو شاپور گشت از در تاج و گاه مر او را سپرد آن خجسته کلاه.
فردوسی.
کلمات دیگر: