ستاننده رخنه پذیرند. سوراخ
رخنه ستان
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
رخنه ستان. [ رَ ن َ / ن ِ س ِ ] ( نف مرکب ) ستاننده رخنه. پذیرنده سوراخ :
ویرانه ام از برق نفس رخنه ستان نیست
نشگفت گرش مهر به روزن نبود راه.
ویرانه ام از برق نفس رخنه ستان نیست
نشگفت گرش مهر به روزن نبود راه.
طالب آملی ( از آنندراج ).
کلمات دیگر: