رذمان. [ رَ ذَ ] ( ع اِ ) جماعت اندک. گویند: هو فی رذمان من الناس ؛ یعنی او در میان مردمانی ناافزون است. ( از اقرب الموارد ) ( آنندراج ) ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).
رذمان. [ رَ ذَ ] ( ع مص ) مصدر به معنی رَذْم.( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). روان گردیدن بینی کسی. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). رجوع به رَذْم شود.
رذمان. [ رَ ذَ ] ( ع مص ) مصدر به معنی رَذْم.( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). روان گردیدن بینی کسی. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). رجوع به رَذْم شود.