کلمه جو
صفحه اصلی

رخوده

فرهنگ فارسی

مونث رخود زن نرم استخوان بسیار گوشت گویند : امراه رخوده الشباب ای ناعمه مونث رخود .

لغت نامه دهخدا

( رخودة ) رخودة. [رُ دَ ] ( ع اِمص ) رَخْوَدة. نرمی. || نازکی. || فراخی و ارزانی. || فراخی زندگانی. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).

رخودة. [ رَخ ْ وَ دَ ] ( ع اِمص ) رُخودة. نرمی و نازکی. ( از اقرب الموارد ). رجوع به رُخودة شود. || فراخی و فراوانی زندگانی. ( از اقرب الموارد ).

رخودة. [ رِخ ْ وَدْ دَ ] ( ع ص ) مؤنث رِخْوَدّ. زن نرم استخوان بسیارگوشت. گویند: امراءة رخودةالشباب ؛ ای ناعمة. ( از ناظم الاطباء ). مؤنث رِخْوَدّ. ( منتهی الارب ). و رجوع به رِخْوَدّ شود.

رخودة. [ رَخ ْ وَ دَ ] (ع اِمص ) رُخودة. نرمی و نازکی . (از اقرب الموارد). رجوع به رُخودة شود. || فراخی و فراوانی زندگانی . (از اقرب الموارد).


رخودة. [ رِخ ْ وَدْ دَ ] (ع ص ) مؤنث رِخْوَدّ. زن نرم استخوان بسیارگوشت . گویند: امراءة رخودةالشباب ؛ ای ناعمة. (از ناظم الاطباء). مؤنث رِخْوَدّ. (منتهی الارب ). و رجوع به رِخْوَدّ شود.


رخودة. [رُ دَ ] (ع اِمص ) رَخْوَدة. نرمی . || نازکی . || فراخی و ارزانی . || فراخی زندگانی . (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (آنندراج ).



کلمات دیگر: