رخنه شدن تباهی یافتن خراب شدن
رخنه یافتن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
رخنه یافتن. [ رَ ن َ / ن ِ ت َ ] ( مص مرکب ) رخنه شدن. تباهی یافتن. خراب شدن. سوراخ شدن. ویرانی گرفتن :
شکر ایزد که از این باد خزان رخنه نیافت
بوستان سمن و سرو و گل و شمشادت.
شکر ایزد که از این باد خزان رخنه نیافت
بوستان سمن و سرو و گل و شمشادت.
حافظ ( از ارمغان آصفی ).
کلمات دیگر: