نم خاک نمناک سرما
ثأد
فرهنگ فارسی
فرهنگ معین
[ ع . ] (اِ. ) نَم .
لغت نامه دهخدا
ثأد. [ ث َءْدْ ] ( ع مص ) سرمازده گردیدن. || نمناک شدن و سرما رسیدن.
ثأد. [ ث َءْدْ / ث َ آ ] ( ع اِ ) امر زشت. || غوزه نرم ازخرما. || گیاه تازه و تر. || مکان ناموافق. || نم. || سرما.
ثأد. [ ث َ ءَ ] ( ع اِ ) نم. || خاک نمناک. || سرما.
ثأد. [ ث َءْدْ / ث َ آ ] ( ع اِ ) امر زشت. || غوزه نرم ازخرما. || گیاه تازه و تر. || مکان ناموافق. || نم. || سرما.
ثأد. [ ث َ ءَ ] ( ع اِ ) نم. || خاک نمناک. || سرما.
ثأد. [ ث َ ءَ ] (ع اِ) نم . || خاک نمناک . || سرما.
ثأد. [ ث َءْدْ ] (ع مص ) سرمازده گردیدن . || نمناک شدن و سرما رسیدن .
ثأد. [ ث َءْدْ / ث َ آ ] (ع اِ) امر زشت . || غوزه ٔ نرم ازخرما. || گیاه تازه و تر. || مکان ناموافق . || نم . || سرما.
کلمات دیگر: