سخنور . ناطق . کسی که در سخن مضامین نیکو تواند آورد .
چابک سخن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
چابک سخن. [ ب ُ س ُ خ َ ] ( ص مرکب ) سخنور. ناطق.کسی که در سخن مضامین نیکو تواند آورد :
به آن چابک سخن دشت بیاض شعر ارزانی
که صد مضمون بهم از یک خدنگ خامه میدوزد.
به آن چابک سخن دشت بیاض شعر ارزانی
که صد مضمون بهم از یک خدنگ خامه میدوزد.
؟ ( از آنندراج ).
کلمات دیگر: