هداءة. [ هََ ءَ ] (اِخ ) موضعی است میان طائف و مکه . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).
هداءه
لغت نامه دهخدا
هداءة. [ هََ دَ ءَ ] (ع اِ) نوعی از رفتار. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).
هداءة. [ هَِءَ ] (ع اِ) قوت شب . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).
هداءة. [ هَُدْ دا ءَ ] (ع ص ) اسب لاغر. (منتهی الارب ). این لغت مخصوص جنس ذکور است . (از اقرب الموارد).
( هداءة ) هداءة. [ هَُدْ دا ءَ ] ( ع ص ) اسب لاغر. ( منتهی الارب ). این لغت مخصوص جنس ذکور است. ( از اقرب الموارد ).
هداءة. [ هََ دَ ءَ ] ( ع اِ ) نوعی از رفتار. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).
هداءة. [ هَِءَ ] ( ع اِ ) قوت شب. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).
هداءة. [ هََ ءَ ] ( اِخ ) موضعی است میان طائف و مکه. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).
هداءة. [ هََ ءَ ] ( اِخ ) دهی است در اعلای مرالظهران. هدوی منسوب است بدان. ( منتهی الارب ). و این نسبت برخلاف قیاس است. ( اقرب الموارد ).
هداءة. [ هََ دَ ءَ ] ( ع اِ ) نوعی از رفتار. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).
هداءة. [ هَِءَ ] ( ع اِ ) قوت شب. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).
هداءة. [ هََ ءَ ] ( اِخ ) موضعی است میان طائف و مکه. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).
هداءة. [ هََ ءَ ] ( اِخ ) دهی است در اعلای مرالظهران. هدوی منسوب است بدان. ( منتهی الارب ). و این نسبت برخلاف قیاس است. ( اقرب الموارد ).
هداءة. [ هََ ءَ ] (اِخ ) دهی است در اعلای مرالظهران . هدوی منسوب است بدان . (منتهی الارب ). و این نسبت برخلاف قیاس است . (اقرب الموارد).
کلمات دیگر: