کلمه جو
صفحه اصلی

یسوکای بهادر

لغت نامه دهخدا

یسوکای بهادر. [ ی َ ب َ دُ ] ( اِخ ) نام پدر چنگیزخان مغول که رئیس و خان قبیله قیات از قبایل مغول بوده است. ( از تاریخ مغول ص 15 ). و رجوع به تاریخ جهانگشا ج 1 ص 31 و 220 شود.

دانشنامه عمومی

یَسوکای بهادر رئیس قبیلهٔ کیاد از قبایل مغول و پدر چنگیز خان، خان بزرگ و جهانگشای مغول بود. پیش از او قبایل مغول و تاتار باج گزار و زیر فرمان پادشاهان چین شمالی بودند. او نخستین کسی است که توانست این قبیله را از زیر این فرمانبرداری خارج کند. یسوکای برخی از قبایل مغول را به اطاعت درآورد و بعضی از طوایف تاتار را نابود ساخت. وی همچنین با پادشاه قبیلهٔ کرائیت پیمان همبستگی و برادری بست و در نبردهای میان این طوایف شرکت جست.
بیانی، شیرین، مغولان و حکومت ایلخانی در ایران، سازمان سمت، ۱۳۷۹.
وی بسیار دلیر بوده است و با دیگر اقوام مغول از جمله تاتار و لشکر ختای بسیار جنگیده است. او همسرهای بسیاری از اقوام مختلف داشته است که بزرگترین پسر او تموچین یا همان چنگیز خان بوده است. هنگامی که چنگیز ۱۳ ساله بوده است پدرش فوت می کند.


کلمات دیگر: