هجیمی

هجیمی . [ هَُ ج َ می ی ] (اِخ ) عبیدبن عمرو الضریر الهجیمی ، مکنی به ابوعبدالرحمان در محله ٔ هجیم بصره نزول کرد و بدان منسوب شد. از عطأبن السائب روایت کند و محمدبن سلام را از وی روایت است . (اللباب فی تهذیب الانساب ).

هجیمی . [ هَُ ج َ می ی ](ص نسبی ) منسوب به محله ٔ هجیم بصره . (از سمعانی ).