ترونده

(تَ وَ دِ ) (ص مر. ) نوباوه ، میوة نورس .

ترونده. [ ت َ وَ دَ / دِ ] ( اِ ) تروند. ( فرهنگ جهانگیری ) ( فرهنگ رشیدی ) ( انجمن آرا ) ( آنندراج ). میوه نورس و نوباوه. ( ناظم الاطباء ) :
ترونده پالیز جان هر گاو و خر را کی رسد
زان میوه های نادره زیرک دل و گربز خورد.میوه شیرین بکام دوستان زان تازه شاخ
از پی تلخی عیش دشمنان آمد پدید
زان چنان آزاده شاخی این چنین ترونده ای
هم ز بخت خسرو خسرونشان آمد پدید.|| مکر و حیله و دروغ و فریب. ( ناظم الاطباء ). || تجدد و نورسیدگی. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به تروند شود.

میوۀ نارس، نوبر، نوباوه: تروندۀ پالیزجان هر گاو و خر را کی رسد / زآن میوه های نادره زیرک دل و گربز خورد (مولوی۲: ۲۴۶ ).