دل خسته

خسته دل، دل آزرده، دلخون، دل شکسته، دلریش
( صفت ) غمگین اندوهناک . ۲ - دل آزرده رنجیده . ۳ - بیمار رنجور .

( ~. خَ تِ ) (ص مر. ) ۱ - غمگین ، اندوهناک . ۲ - دل آزرده . ۳ - بیمار.

دلخسته. [ دِ خ َ ت َ / ت ِ ] ( ص مرکب ) خسته دل. پریشان خاطر وغمناک. ( آنندراج ). مغموم. مهموم. ( ناظم الاطباء ). دلریش. مجروح دل. دل افگار. دل فگار. مفؤود :
دلخسته و محروم و پی خسته و گمراه
گریان به سپیده دم و نالان به سحرگاه.هرآنکس که با شاه پیوسته بود
برآن پادشاهیش دلخسته بود.پرستنده آگه شد از راز اوی
چو بشنید دلخسته آواز اوی.ز کینه همه پاک دلخسته ایم
کمر بر میان جنگ را بسته ایم.هرآنکس که از فور دلخسته بود
به خون ریختن دستها شسته بود.سوی شهر هیتال کردند روی
از اندیشه دلخسته و راهجوی.جهاندار کاووس خود بسته بود
ز رنج و ز تیمار دلخسته بود.همی گفتی چنین دلخسته رامین.آنهاکه ندانند ز فعل بد اینها
درمانده و دلخسته و با درد و عنااند.بدخواهان تو هر چه هستند
دلخسته چرخ لاجوردند.دهان خشک ودلخسته ام لیکن از کس
تمنای جلاب و مرهم ندارم.من دلخسته را دلداریی کن
چو دل دادی مرا غمخواریی کن.از آنجاکه شه دل در او بسته بود
ز تیمار بیمار دلخسته بود.من نیز چو تو شکسته بودم
دلخسته و پای بسته بودم.منم دلخسته و از درد مویان
منم بی دل دل و دلدارجویان.یکی را عسس دست بربسته بود
همه شب پریشان و دلخسته بود.به حال دل خستگان درنگر
که روزی تو دلخسته باشی مگر.چون توئی نرگس باغ نظر ای چشم و چراغ
سر چرا بر من دلخسته گران می داری.به لابه گفتمش ای ماهرخ چه باشد اگر
به یک شکر ز تو دلخسته ای بیاساید.همیشه وقت تو ای عیسی صبا خوش باد
که جان حافظ دلخسته زنده شد به دمت.- دلخسته شدن ؛ رنجور شدن. پریشان خاطر و غمناک شدن. انسفاح. ( از منتهی الارب ):
برین گونه چون نامه پیوسته شد

خسته دل، دل آزرده، دل خون، دل شکسته، دل ریش، اندوهگین.