هجفة. [ هَِ ف َ ] (ع اِ) ناحیه ٔ تر و نمناک . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
هجفه
لغت نامه دهخدا
( هجفة ) هجفة. [ هَِ ف َ ] ( ع اِ ) ناحیه تر و نمناک. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).
هجفة. [ هََ ج ِ ف َ ] ( ع ص ) زن لاغر. ( منتهی الارب ). عجفه. ( اقرب الموارد ). رجوع به عجفه شود.
هجفة. [ هََ ج ِ ف َ ] ( ع ص ) زن لاغر. ( منتهی الارب ). عجفه. ( اقرب الموارد ). رجوع به عجفه شود.
هجفة. [ هََ ج ِ ف َ ] (ع ص ) زن لاغر. (منتهی الارب ). عجفه . (اقرب الموارد). رجوع به عجفه شود.
کلمات دیگر: