نیایش خدای کردن ذکر خدای کردن .
تسبیح گفتن
فرهنگ فارسی
فرهنگ معین
( ~. گُ تَ ) [ ع - فا. ] (مص م . ) نیایش خدای را کردن .
لغت نامه دهخدا
تسبیح گفتن. [ ت َ گ ُ ت َ ] ( مص مرکب ) تأویب. عبادت خدا. نام خدا را به پاکی بر زبان آوردن :
یارب بدست او که قمر زد دو نیم شد
تسبیح گفت در کف میمون او حصا.
یارب بدست او که قمر زد دو نیم شد
تسبیح گفت در کف میمون او حصا.
سعدی.
و رجوع به تسبیح و دیگر ترکیبات آن شود.کلمات دیگر: