اخوین

فرهنگ معین

(اَ خَ وَ ) [ ع . ] (اِ. ) تثنیة اَخ ، دو برادر.

لغت نامه دهخدا

اخوین. [ اَ خ َ وَ ] ( ع اِ ) تثنیه اخ. دو برادر. || دم الاخوین ؛ خون سیاوشان.

اخوین. [ ] ( اِخ ) محمدبن قاسم ملقب بمحیی الدین متوفی بسال 904 هَ. ق. او راست : حاشیه ای بر حاشیه سیدشریف بر تجرید و رسالة فی الزندیق موسومة بالسیف المشهور. و رجوع به محمدبن قاسم شود.

اخوین . [ ] (اِخ ) محمدبن قاسم ملقب بمحیی الدین متوفی بسال 904 هَ . ق . او راست : حاشیه ای بر حاشیه ٔ سیدشریف بر تجرید و رسالة فی الزندیق موسومة بالسیف المشهور. و رجوع به محمدبن قاسم شود.

اخوین . [ اَ خ َ وَ ] (ع اِ) تثنیه ٔ اخ . دو برادر. || دم الاخوین ؛ خون سیاوشان .

فرهنگ عمید

دو برادر.

کلمات دیگر: