پژم

پژم . (اِخ ) ناحیتی است بزرگ از دیلمان به دیلم خاصه . (حدود العالم ).

پژم . [ پ َ ] (اِ) بمعنی کوه باشد که بعربی جبل خوانند. (برهان قاطع). || پژ. (فرهنگ جهانگیری ). رجوع به پژ شود.

پژم . [ پ َ ] (اِ) صاحب فرهنگ شعوری از المشکلات نقل میکند: هو مایسقط من الثلج فی اللیل . ظاهراً مصحف نزم است . ژاله . شب نم . صقیع. و رجوع به نزم شود.

پژم . [ پ ُ ژُ ] (ص ) مردم فرومایه که بتازی رذل گویند. (فرهنگ رشیدی ). این کلمه در جای دیگر دیده نشد.

پژ۱#NAME?