کلمه جو
صفحه اصلی

برهما

فارسی به انگلیسی

brahma

فرهنگ فارسی

خدای متعال هندوان تشخیص خدای مطلق و آفریدگار عالم و خدایان و موجودات . بعد ها وی در یک تثلیت باویشنو ( حافظ ) و شیوا ( مخرب ) متحد گردید .
در سنسکریت به معنی ذات واجب الوجود و قادر مطلق خدای بزرگ هندوان باستان .

فرهنگ معین

(بَ رَ ) ( اِ. ) خدای متعال هندوان .

لغت نامه دهخدا

برهما. [ بْرَ / ب َ رَ ] ( اِخ ) در سنسکریت به معنی ذات واجب الوجود، و قادر مطلق. خدای بزرگ هندوان باستان. او مظهر آفریدگار جهان و خدایان و قادر مطلق است. وی با ویشنو ( محافظ )و شیوا ( مخرب ) تثلیثی را تشکیل میدهد. ( حاشیه معین بر برهان قاطع از ملل و نحل ، رشید یاسمی ). برهما رابصورت انسانی مجسم می کنند که دارای چهار سر و چهار دست است و در دستهای خود یک کوزه ، یک تسبیح ، یک قاشق مقدس و نسخه ای از ودا را نگاه داشته است. وی مصنف وداها و قانونگذار هند است و پرستش او قدیمترین آیین پرستش در این کشور می باشد. ( دایرة المعارف فارسی ).

دانشنامه عمومی

برهما یا براهما ایزد آفرینش، در آئین هندو و در کنار ویشنو و شیوا، از ایزدان تریمورتی است. همسر براهما، ساراسواتی، ایزدبانوی دانش و شناخت است. آیین قوم آریایی هندوستان، برهمایی بود که به برهما (Brahma) خدای هندوان اشاره می کند. بنا به باور هندوان، براهما را چهار دست و چهار سر بود که شیوا (از ایزدان آئین هندو که بخشاینده گناهان است) یکی از سرهای وی را برید. در شمال هند، او را با ریش سفید تصویر می کنند. بنا به باور هندوان، هر یک از دستهای براهما نمایانگر یک جهت جغرافیایی یا یک بخش از وداها است. در هند، پرستشگاه هایی هست که برای پرستش براهما بنیاد گشته اند؛ برجسته ترین این پرستشگاه ها، پرستشگاه پوشکار در ایالت راجستان هند است.
هندوئیسم

دانشنامه آزاد فارسی

بِرَهْما (Brahma)
بِرَهْما
آفریدگار جهان در آیین هندو، با دو خدای عمدۀ دیگر این آیین، ویشنو (محافظ) و شیوا (مخرب)، تشکیل دهندۀ تثلیث هندویی یا تریمورتی. در اسطورۀ آفرینش هندو، برهما، خدای خالق، از درون گل نیلوفری زاده می شود که از ناف ویشنو می روید. پس از آن که برهما جهان را می آفریند، ویشنو بیدار می شود و در طول کَلپَه، چرخۀ کیهانی یا «روز برهما» که ۴۲۰۰میلیون سال زمینی به درازا می کشد، بر جهان فرمان می راند. برخلاف برهمن که نامتشخص و بی جنس است، برهما خدایی متشخص و مذکر است. برهما مصنف وداها، و پرستش او کهن ترین آیین پرستش در هند است. در تصاویر برهما را انسانی با چهار سر و چهار دست، که در دست های خود کوزه ای، تسبیحی، قاشق مقدس، و نسخه ای از ودا را نگاه داشته است، نشان داده اند.


کلمات دیگر: