دانه چین . که دانه از زمین بر گیرد . دان جمع کن .
چینه چین
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
چینه چین. [ ن َ / ن ِ ] ( نف مرکب ) دانه چین. که دانه از زمین برگیرد. دان جمعکن :
زاغ سیه روی بود چینه چین
چرغ سیه چشم بود دوربین.
زاغ سیه روی بود چینه چین
چرغ سیه چشم بود دوربین.
امیرخسرو.
کلمات دیگر: