پیچاندن دست
دست برتافتن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
دست برتافتن. [ دَ ب َ ت َ ] ( مص مرکب ) پیچاندن دست.
- دست شکیب کسی برتافتن ؛ صبر از او بردن :
آرام دلم بستدی و دست شکیبم
برتافتی و پنجه صبرم بشکستی.
عاجز باشد که دست قوت یابد
برخیزد و دست عاجزان برتابد.
- دست شکیب کسی برتافتن ؛ صبر از او بردن :
آرام دلم بستدی و دست شکیبم
برتافتی و پنجه صبرم بشکستی.
سعدی.
- دست کسی را برتافتن ؛ آزار و گزند بدو رساندن : عاجز باشد که دست قوت یابد
برخیزد و دست عاجزان برتابد.
سعدی.
کلمات دیگر: