کلمه جو
صفحه اصلی

دست بریده

فرهنگ فارسی

آنکه دستش بریده باشد مقطوع الید

لغت نامه دهخدا

دست بریده. [ دَت ِ ب ُ دَ / دِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) دست بریده شده. دست جدا شده از بدن. تُرّی ̍. ( از منتهی الارب ).

دست بریده. [ دَ ب ُ دَ / دِ ] ( ن مف مرکب ) آنکه دستش بریده باشد. مقطوع الید. بریده دست. أجدع. أقطع :
طرارانی که دزد گنج اند
هم دست بریده شان ببینم.
خاقانی.
|| جراحت و بریدگی در دست یافته :
هرکه نظاره تو شددست بریده می شود
یوسف عهدی و جهان نیم بهای روی تو.
خاقانی.
|| کوتاه. ممنوع المداخله. || کنایه از پارچه نارسا که رختی نشود.( لغت محلی شوشتر، نسخه خطی ).

دست بریده . [ دَت ِ ب ُ دَ / دِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) دست بریده شده . دست جدا شده از بدن . تُرّی ̍. (از منتهی الارب ).


دست بریده . [ دَ ب ُ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) آنکه دستش بریده باشد. مقطوع الید. بریده دست . أجدع . أقطع :
طرارانی که دزد گنج اند
هم دست بریده شان ببینم .

خاقانی .


|| جراحت و بریدگی در دست یافته :
هرکه نظاره ٔ تو شددست بریده می شود
یوسف عهدی و جهان نیم بهای روی تو.

خاقانی .


|| کوتاه . ممنوع المداخله . || کنایه از پارچه ٔ نارسا که رختی نشود.(لغت محلی شوشتر، نسخه ٔ خطی ).


کلمات دیگر: