صفحه اصلی
حشاه
بستن
لغت نامه دهخدا
لغت نامه دهخدا
( حشاة )
حشاة. [ ح َ ] ( ع اِ ) زمینی حشاة؛ زمین سیاه بی خیر. ( اقرب الموارد ).
حشاة.
[ ح َ ] (ع اِ) زمینی حشاة؛ زمین سیاه بی خیر. (اقرب الموارد).
کلمات دیگر: