چین ماچین . قرو فر . با چین های بسیار در جامه .
چین و ماچین
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
چین و ماچین. [ ن ُ ] ( اِخ )چین ماچین. چین و ماوراءِ چین. یا چین و کشنشین یا چین و ماچین :
چین تو ظاهر و ماچین به مثل باطن
تو به چین بودی و مانده ست ترا ماچین.
چین و ماچین. [ ن ُ ] ( اِ مرکب ، از اتباع ) چین ماچین. قر و فر. با چین های بسیار در جامه.
چین تو ظاهر و ماچین به مثل باطن
تو به چین بودی و مانده ست ترا ماچین.
ناصرخسرو.
چین و ماچین. [ ن ُ ] ( اِ مرکب ، از اتباع ) چین ماچین. قر و فر. با چین های بسیار در جامه.
چین و ماچین . [ ن ُ ] (اِ مرکب ، از اتباع ) چین ماچین . قر و فر. با چین های بسیار در جامه .
چین و ماچین . [ ن ُ ] (اِخ )چین ماچین . چین و ماوراءِ چین . یا چین و کشنشین یا چین و ماچین :
چین تو ظاهر و ماچین به مثل باطن
تو به چین بودی و مانده ست ترا ماچین .
چین تو ظاهر و ماچین به مثل باطن
تو به چین بودی و مانده ست ترا ماچین .
ناصرخسرو.
کلمات دیگر: