دست سوخته. [ دَ ت َ / ت ِ ] ( ن مف مرکب ) سوخته دست. آسیب به دست رسیده. رنج سوختن دست کشیده : ما را چو دست سوخته میداشتی بعدل در پای ظلم سوخته جان چون گذاشتی.خاقانی.