کلمه جو
صفحه اصلی

جمیش

فرهنگ فارسی

صحرایی است بنواحی مکه

لغت نامه دهخدا

جمیش. [ ج َ ] ( ع ص ) زهار سترده موی. ( منتهی الارب ) ( ذیل اقرب الموارد ). || نوره سترنده. || جایی بی نبات و گیاه. ( از اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ).

جمیش. [ج َ ] ( اِخ ) صحرایی است بنواحی مکه. ( منتهی الارب ).

جمیش . [ ج َ ] (ع ص ) زهار سترده موی . (منتهی الارب ) (ذیل اقرب الموارد). || نوره ٔ سترنده . || جایی بی نبات و گیاه . (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ).


جمیش . [ج َ ] (اِخ ) صحرایی است بنواحی مکه . (منتهی الارب ).



کلمات دیگر: